Што такое сям’я? Сям’я –
гэта самы каштоўны скарб чалавека ў жыцці. Гэта дом, людзі, якія заўсёды побач,
дзеці. Сям’я – гэта шчасце.
Складаемыя шчасця для мнагадзетнах мам Алены Віктараўны Шайкоўскай і Марыны Ізыдораўны Рыштоўскай - каб дзеці былі здаровымі, паспяховымі і шчаслівымі. Яны абедзьве ўзнагароджаны Ордэнам Маці. Аб сямейных буднях яны падзяліліся ў чассустрэчы за круглым сталом у Старасвержанскім цэнтры культуры.
На дзень сямейнага чытання «Кніжак першыя старонкі» у бібліятэку Алена Віктараўна завітала з малодшымі дзецьмі, а Марына Ізыдораўна пачытала казкі сваім выхаванцам.
ПРЫКАЗКІ І ПРЫМАЎКІ ПРА СЯМЕЙНЫ ЛАД
Калі ў хаце ціха - не бярэ ліха.
Адрэзанай лусты не прылепіш.
Матчыны рукі заўсёды мягкія.
Бацькоўскае слова дарэмна не гаворыцца.
Якая гаспадыня, такі і парадак.
Як гаспадар у карчме скача, дык гаспадыня ў хаце плача.
Хоць вох, ды ўдвох.
Хату мяці, а шуму вон не нясі.
Якое семя, такое і племя.
Пры сонейку цёпла, пры мамцы
добра.
Гаспадарку весці - не барадой
трэсці.
Як дбаем, так і маем.
Які дагляд, такі і лад.
Не дагледзіш вачыма, заплаціш
грашыма.
Якія сані, такія і самі.
Запас бяды не чыніць.
На сваім падворку і сабака -
пан.
Быў бы сад, а салаўі прылятуць.
Як зварыш, так і з'ясі.
Без часу не будзе квасу.
Як маеш дзіцятка, дык май і
калыску.
Дзетак узгадаваць - не курак
пасклікаць.
Малыя дзеці - галава баліць,
вырастуць - сэрца.
Не гадуючы малога, не мецімеш
вялікага.
Без кораня і палын не расце.
Які род, такі плод.
Па гнязду відаць, якая птушка.
Не ўмеў гадаваць, умей выбачаць.
Да пяці год пястуй дзіця, як
яечка, з сямі - пасі, як авечку - тады выйдзе на чалавечка.
Не слухаў малы, не паслухае і
вялікі.
Не навучыць бацька, дык навучыць
гора.
Хату мяці, а шуму вон не нясі.
Комментариев нет:
Отправить комментарий